Naši drugovi i drugarice nastavljaju da marširaju uz radništvo i omladinu na klimatskim demonstracijama širom sveta, učestvujući u ogromnim mobilizacijama protiv kapitalističkog uništavanja planete.
I
zbori za Moskovsku gradsku dumu (gradsko vijeće), uprkos tipičnoj manipulaciji glasova, nanijeli su poraz Ujedinjenoj Rusiji u odnosu na prethodne izbore. Opozicija je dobila gotovo polovinu mjesta u gradskoj Dumi, dok je neke okruge preuzela Ujedinjena Rusija, zahvaljujući birokratskim mjerama i akcijama pseudokomunističkih sabotera. Samo zahvaljujući ovim podmuklim metodama, vlada je bila u stanju da zadrži većinu u lokalnoj Dumi.
Odgovornost takođe snose oni s ljevice koji su odlučili da usvoje sektašku taktiku bojkota izbora. Odbijajući učešće, oni su odustali od odgovornosti za tekuću političku borbu.
Sigurno možemo reći da radnička predgrađa Moskve (posebno Istočni okrug) daje glasove nepovjerenja vlastima. Komunistička partija Ruske Federacije postala je vodeća sila opozicije nakon dužeg perioda povlačenja. To nije zahvaljujući rukovodstvu (uključujući Zjuganova i njegove priljepke), već radnim ljudima kojima je dosadila vlast i koji su se politički mobilisali zbog tekuće krize.
Iako ovo nije totalna pobjeda, svakako otvara nove izglede za borbu u glavnom gradu Rusije i pokazuje da se monopol nad vlašću koju uživa Putinova kapitalistička banda više ne može održati, čak ni u okviru uglavnom dekorativnih i visoko kontrolisanih izbora .
U jednoj od izbornih jedinica (Zjuzino, Nagorni, Čertanovo), senzacionalni politički proboj napravila je Ljubov Nikitina, kandidatkinja za KPRF koju je prihvatio i podržao lokalni IMT. Tokom ogromne političke mobilizacije, uspjeli smo da izbacimo Ujedinjenu Rusiju (UR) Sergeja Zvereva (koji je više od 15 godina biran za zamjenika u okrugu) iz moskovske Dume, osvojivši više od 45% glasova. Ovo je uprkos činjenici da su na svim prethodnim izborima u okrugu kandidati iz Komunističke partije u prosjeku osvojili ne više od 16%!
Štaviše, ovo je ostvareno uprkos saboterskim aktivnostima stranke Pravedna Rusija (PR) i takozvane partije Komunisti Rusije (KR) u izbornoj jedinici, što je sprovedeno u bliskoj saradnji sa Ujedinjenom Rusijom i lokalnim vlastima tako da smo primjetili iste pojedince koji se zalažu za UR, PR i KR! Vlasti su vrlo jasno vidjele snagu politike ujedinjenog fronta i uložile su sve napore da osiguraju pobjedu svog kandidata. Uprkos svemu - nisu uspjeli. Stanovnici te gradske opštine su odabrali socijalizam.
Zbog objektivnih ograničenja naših resursa, bili smo prinuđeni da donesemo konkretan izbor na koji će se okrug usmjeriti naši napori u borbi protiv Ujedinjene Rusije. Odlučili smo se za 31. okrug i Ljubov Nikitina je postala naša kandidatkinja. Ova odluka je donijeta na osnovu iskustva našeg aktivističkog rada u okolini, tokom kojeg se ova kandidatkinja pokazala zaista vrijednom podrške i kvalitativno se razlikovala od mnogih kandidata koje je proteklih godina nominovala Komunistička partija, a koji su u mnogim slučajevima bili otvoreno prokapitalistički orijentisani.
Tokom predizbornih okupljanja i sastanaka, naglasili smo da glasanje u izbornoj jedinici postavlja pitanje ne samo povjerenja sljedećem parlamentarnom kandidatu, već i radnih ljudi koji glasaju za svoja legitimna prava, za socijalizam i za demokratsku, radničku perspektivu. Pored toga, sproveli smo propagandu za radničku demokratiju koja je uživala živahni odaziv među stanovnicima okruga.
Rezultat je bio trijumf politike ujedinjenog fronta. Moskovska oblast, koja je dugi niz godina bila tamnoplava, postala je crvena!
Međutim, ova pobjeda nam ne bi smjela stvarati iluzije u riješavanju problema Rusije samo parlamentarnim metodama. Ova pobjeda je samo mali, prvi korak u velikoj borbi koja predstoji. Radni ljudi Moskve tek su na početku velike bitke za naša prava, radničku vlast i socijalističku transformaciju društva. Opozicija još uvek nema apsolutnu većinu u lokalnoj Dumi, ali već može da izvrši opipljiv pritisak na vlasti.
Pored toga, moramo nastaviti da napredujemo, tako što ćemo staviti radničku vlast odozdo na dnevni red. Ne bi trebalo da jednostavno uzimamo zdravo za gotovo riječ lijevih opozicionih partija, bez obzira na to koliko su njihovi pojedinačni predstavnici dobri.
S tim u vezi, možemo samo ponoviti ono što smo već pisali u prethodnom dokumentu koji se tiče našeg stava o izborima u Moskvi:
„Ne možemo se u potpunosti i isključivo osloniti na lojalnost i dosljednost kandidata iz Komunističke partije Ruske Federacije, čije je rukovodstvo više puta pokazalo spremnost da cinično izdaje interese radnika; stoga bi naš cilj trebao biti da sadašnji trenutak iskoristimo za sprovođenje stalne samoorganizacije i kontrole nad aktivnostima onih predstavnika koji su izabrani. Svi delegati treba da budu potčinjeni volji radnog naroda, a ne obrnuto, ali to neće biti moguće bez naših sopstvenih napora i lokalnih struktura, koje su sami po sebi politička tijela, a istovremeno mehanizam za takvu kontrolu - radnička vijeća."
Podrška drugovima i drugaricama iz "Crvenog fronta", naše sestrinske organizacije u Poljskoj! Antiradnički EU marionetski režim sve više počinje da liči na onaj predratni i sve manje se trudi da obnavlja svoju demokratsku fasadu. U strahu od rastućih socijalnih nemira, izazvanih strukturnom krizom kapitalizma, poljskim kompradorskim tajkunima ostaje samo da se uzdaju u golu represiju i da radničke aktiviste zastrašuju ili smještaju iza rešetaka. Ali to su već jednom probali i nije im uspjelo. Neće im uspijeti ni sada!
Rezultati grčkih opštih izbora sedmog jula naglasili su dva dominantna elementa: veliku klasnu polarizaciju i učvršćivanje fenomena uzdržavanja od glasanja. Izraz klasne polarizacije (uprkos njenom iskrivljenom karakteru zbog Sirizine potpune kapitulacije kapitalizmu) bio je očigledan zbog velikog povećanja glasova za ND (Nova demokratija) i Sirizu, u odnosu na evropske izbore 26. maja. Evropski izbori bili su pre samo 42 dana, a na njima je učestvovovao isti procenat glasačkog tela. ND, koja je uspela da ujedini društvene snage modernog buržoaskog političkog tabora u najvećoj mogućoj meri pod trenutnim okolnostima, dobila je 378.274 glasova više nego na evropskim izborima (+6,73%). U međuvremenu, Siriza je dobila veliki broj antidesničarskih glasova od radničke klase i drugih siromašnih delova društva, povećavši svoju podršku za 437.579 glasova (+7.75%). Ukupan procentualni deo ove dve velike partije se povećao sa 56,24% na evropskim izborima na 71,38%, prešavši njihov zajednički uspeh na poslednjim generalnim izborima 2015. u septembru (63,56%).
U posljednjem periodu, Češka Republika je izgledala kao relativno politički stabilna država u očima globalne vladajuće klase; sa dovoljnim ekonomskim rastom, veoma niskom nezaposlenošću, i čak rastućim platama. Ova relativna stabilnost, uglavnom održavana jakim njemačkim ulaganjima ojačala je podršku za premijera oligarha i drugog najbogatijeg Čeha, Andreja Babiša, i njegovu partiju berluskonijevskog tipa, ANO 2011.
